De catwalk was een brug van beenderen, gespannen over een rivier van tranen en bloed. In de hemel erboven fonkelden sterren, wit en blauw, en ze waren zodanig gepositioneerd dat ze als een spot elk detail van elk model accentueerden. Langs de rivier rezen kale, dode bomen uit de modder. Wie de verkiezing wilde bijwonen, moest zich ophangen aan een van de takken. Het moment tussen leven en dood, waarop alle gedachten en alle zuurstof wegvloeiden, volstond om zoveel schoonheid te aanschouwen dat zelfmoord plots geen opoffering meer was, maar een.
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.